Pokazywanie postów oznaczonych etykietą góry. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą góry. Pokaż wszystkie posty

sobota, 17 września 2016

Spacer w chmurach - Scafell Pike- na dachu Anglii - trasa od strony Wasdale Head


Po zdobyciu Snowdona w Walii nadszedł czas na zdobycie kolejnego szczytu- Scafell Pike. Jest on najwyższym wzniesieniem w Anglii. Znajduje się w parku narodowym Lake District. Wyprawa na ten szczyt była jednym z elementów naszego trzydniowego pobytu w tej okolicy. 
Na szczyt prowadzą trzy główne szlaki:
  1. z Great Langdale
  2. z Borrowdale
  3. z Wasdale
Opisy powyższych szlaków znajdziecie klikając tutaj => www.scafellpike.org.uk

Decydujemy się na ostatnią.

Nam cała trasa łącznie z odpoczynkami zajęła prawie 8 godzin!!! Wiem, pogarszamy statystyki! Trasa godna polecenia.
Długość: ok.13 km
Parking: Wasdale Carpark
Noclegi i pub: "Wasdale Head Inn" post code CA20 1EX
Pole namiotowe: Wasdale National Trust Campsite, CA20 1EX

Do wsi Wasdale, prowadzi wąska, kręta droga przecinająca pokryte trawami, wrzosami i paprociami wzgórza. 

piątek, 2 września 2016

Italiano- Dzień turystyki masowej- wyciąg Skyway i wodospady Lillaz w Dolinie Aosty

Ostatni dzień pobytu we włoskich Alpach postanowiliśmy spędzić jak tysiące turystów przybywających w ten zakątek. Niezbyt wymagająco, niezbyt wymyślnie, ale za to bardzo atrakcyjnie. Wybraliśmy na ten dzień dwie największe i najpopularniejsze atrakcje turystyczne. Chyba zresztą cieszące się dużą popularnością wśród miejscowych, którzy bardzo polecali nam odwiedzenie tych miejsc- alpejskich ikon wyjętych wprost z folderów turystycznych.

Po pierwsze - Skyway- kolejka linowa na Mont Blank, z uwagi, że odwiedziliśmy Włochy- w następnych akapitach będę nazywać ten szczyt z włoska - Monte Bianco.

Po drugie- wodospady Lillaz- wodospady położone w malowniczym zakątku alpejskiej doliny Aosty.

sobota, 13 sierpnia 2016

Italiano- Dolina Aosty- Gran Paradiso- dzień wspinaczkowy- Refugio V. Sella




To drugi dzień naszego pobytu we włoskiej dolinie. Z samego rana udajemy się do miejscowego sklepu integrować sie z lokalną ludnością:) bułki i chleb kupujemy na kilogramy używając do tego bardzo intensywnie mowy migowo-machanej. Udało się - będzie śniadania, jest włoski chleb, jest włoska szynka i jest włoski cuchnący przepyszny ser:) Ale nie o tym miałam pisać.

Dziś pełnie skupienie i gotowość do podjęcia wyzwania. To będzie nasza pierwsza alpejska wspinaczka. Jestem pełna obaw czy damy rade, czy nogi wytrzymią, czy sił starczy? W końcu brzmi poważnie- Alpy, a my na codzień to raczej należymy do ludu nizinnego, Wyjeżdżamy z naszego tymczasowego włoskiego domu, przed nami godzinna podróż samochodem do ukrytej w małej dolince między alpejskimi szczytami miejscowości Valnontey. Dalej już na pieszo- cel dzisiejszego dnia Schronisko V. Sella na wysokości 2 588m n.p.m.



niedziela, 7 sierpnia 2016

Italiano- Dolina Aosty- dzień wycieczek samochodowych

Wielka Przełęcz Świętego Bernarda

Jezioro Prarayer

Część serca, mała część zakochała się we Włoszech po wizycie w Wenecji.
Dlaczego??
Bo to kraj, gdzie powiewa wiatr pachnący śródziemnomorską egzotyką.
Bo... obmywa włoskie brzegi turkusowe morze.
Bo... na północy królują białe, alpejskie szczyty.
Bo... w końcu poznaliśmy smak prawdziwej włoskiej pizzy, i wszystkie dotychczasowe, jakie mieliśmy okazję zjeść i zachwycać się ich smakiem- straciły zupełnie na swojej wyjątkowości.
Bo... Włosi wydają się być przesiąknięci nawykami, które do tej pory przypisywałam naszym rodakom. Tzn. lubią te same sporty wyścigowe, które miałam okazje poznać na lotniskach pt. kto pierwszy w kolejce do samolotu, który jeszcze fruwa gdzieś 10 km nad ziemią. Myślałam że w tej kwestii jesteśmy wyjątkowym narodem. Niestety nie. W szybkości ustawiania się do kolejki wyprzedzają nas Włosi. Niestety, my za zwyczaj się spieszymy, oni zawsze gdzieś gonią. Wyjątkiem jest chyba ta ich sjesta. W tym obyczaju mieliśmy problem się odnaleźć, no bo jak to  o 14.00 wszystko jest zamknięte??

niedziela, 19 czerwca 2016

Kraina Angielskich Jezior - Lake District



Lake District- Grange over Sands, Bowness on Windermere, Windermere, Ambleside to miejscowości w Krainie jezior, znajdujące się na naszej trasie w trakcie naszego dwudniowego pobytu. To nasza pierwsza wyprawa do tego parku narodowego i w niej skupiamy się na jego południowej części.

Każde z powyższych miejsc oferuje szereg atrakcji, nie ma się co dziwić, to najpopularniejsza wśród Anglików destynacja wybierana na wakacje w kraju. Cieszy się również popularnością i uznaniem wśród innych narodowości, często odwiedzana jest przez turystów ze Stanów Zjednoczonych, Niemiec, Hiszpanii, Chin i Japonii. Tu znajdziemy krajobrazy w znakomitym połączeniu jednych z najwyższych gór w Anglii z licznymi jeziorami, razem tworzą niesamowity klimat tego miejsca.

sobota, 18 czerwca 2016

Przecieramy tatrzańskie szlaki- weekend w środku tygodnia i troche zimy w środku wiosny


No i zawitaliśmy na dłuższą chwilę do Polski, żeby podróżować trochę prawą stroną. Ciągnęło, ciągneło, po mału, skromnie, nieśmiało i zaciągnęło nas do stóp leżącego rycerza, do Zakopanego, do gór, do Tatr, do białych owieczek z dzwonkami, do ośnieżonych wierzchołków, do oscypka i do kwaśnicy. Dla tych, których mają nawet najmniejsze ciągotki jak my mamy propozycję na spędzenie trzech aktywnych dni. W planowaniu tras czynny udział brała pewna "sis", której tu bardzo dziękujemy za pomoc i porady :* 

Dzień I - rozgrzewka 
DOLINA STRĄŻYSKA- SARNIA SKAŁA- DOLINA BIAŁEGO

środa, 15 czerwca 2016

Walia- Snowdon, czyli góry w Parku Narodowym Snowdonia, trochę morza, owiany legendą potrójny most i zjawiskowy wodospad.


Życie bywa zmienne, nasze plany również. Wiadome jest, że można planować, a czasami los płata różne psikusy i trzeba te plany modyfikować. Żyjemy jak żyjemy, mało mamy dni, któe możemy razem spędzić, jednakże, gdy takie są, wykorzystujemy je na maksa. Pomysł na ten weekend od dawna był, plan spędzamy go w Lake District na rowerach. Lecz pogoda w kratkę, a i na ostatnią chwile jak się okazało noclegów na skromną zaspobność naszych portfeli po prostu brak w tym parku.
A, że podczas pobytu w naszych pięknych Tatrach łykneliśmy wspinaczkowego bakcyla, to wiadomo, Myśli zaczynają zataczać kółka wokół górskich szczytów. Kiedyś górskie wspinaczki nieosiągalne dla nas teraz stały się bardziej osiągalne. Nie potrafiłam sobie wyobrazić całodniowego łażenia i to łażenia pod górę. Teraz nieśmiało, ale z olbrzymią chęcią ciągnie nas w góry. Jedziemy do Snowdoni, po przestudiowaniu paru stron internetowych, Snowdon mieścił się w zasięgu naszych możliwości. No i pojechaliśmy do Walii.
Cały tydzień zimno, w BBC zapowiadają niby poprawę pogody, ale nie ma co wierzyć. Przygotowania na wielkie angielskie ulewy, i trochę lata. A tu lato nas zaskoczyło, i słońce, i upał (!!!) w stu procentach.
Kierunek w nawigacji - Llanberies




Kolejka ze Snowdonu










Do wyboru mamy trzy parkingi:
  • Droga A4086, na przełączy Pen-y-Pass, bezpośrednio przy wejści na dwal szlaki prowadzące na Snowdon. Najmniejszy i naszybciej zapełniający się, godzie w sobote o godzinie 10 rano możemy sobie tylko pomarzyć o wolnym miejscu. Jeśli się uda zdobyć miejscówkę, to płacimy 5 funtów za dzień. 
  • Nant Peris- duży parking, dobrze oznakowany i położony bezpośrednio przy drodze A4086, gdzieś po środku między Llanberies i parkingiem na Pen-y-Pass. 5 funtów za auto za dzień. Kursują z niego autobusy do przystanku przy wejściu na szlak na Pen-y-Pass. Przejazd 1,5 funta od osoby
  • Llanberies- centrum, największy, cena ok 5 funtów, też kursuje bus do Pen-y-Pas też za 1,5 funta. Uwaga ostatni bus odjeżdża ok 17.50, pózniej możemy podwiezć sie taxi za 8 funtów

Nam się udało znalezć miejsce w Nant Peris. Wesoły busik pełny "hippsterów" podwozi nas do wejścia na szlak. Tam mamy wybór:

  • dla początkujących trasa Miners' Track, malownicza, w miarę łatwa i dość długa
  • dla zaawansowanych PYG Track

środa, 1 czerwca 2016

Yorkshire Dales- dwa dni -dwie trasy- kilka wodospadów- czyli kolejny pomysł na aktywny weekend

Ledwo wrócili z włoskich wojaży, ledwo rozpakowaliśmy nasze walizki, a spakowaliśmy je na nowo. Tak to z nami bywa. Wracamy na angielskie szlaki, wracamy do wędrówek lewą stroną. Spontan totalny, takiego jeszcze nie było. Szybka decyzja, w piątkowy wieczór, szybka rezerwacja noclegu na następną noc. Przeglądamy na szybko wszystkie dostępne źródła, wybieramy dwie trasy. Krótsza na sobotę, dłuższa na niedzielę. No i w drogę. Na szlak wodospadów.






czwartek, 28 stycznia 2016

Wielkanocny "spacerek" w Lake District - Langdale Pike

Langdale Pike

Planując Święta Wielkanocne w Polsce skupiamy się na wielkim poście, Wielkim Tygodniu, wszelkiego typu czynnościach zaczynając od tych związanych z kościelnymi, katolickimi w tym podkreślmy to polskimi tradycjami ozdabianiem jajek, kompletowaniu zawartości wielkanocnego koszyczka i wizytą na sobotnie święcenie tego ów koszyczka, kończąc na niedzielnym wielkanocnym, uroczystym śniadanku, szukaniu zajączka przez najmłodszych członków rodziny, a wreszcie na rodzinnym świętowaniu przy kawce i świątecznej babce i nie zapominajmy oczywiście o poniedziałkowym polewaniu śmigusowo-dyngusowym. Wszyscy są zabiegani, ale też wszyscy mają dni wolne od pracy i mogą w pełni poświęcić się świątecznej krzątaninie i całej tej radosnej otoczce.

My mamy inaczej! Nie żebyśmy specjalnie tego chcieli, nie żebyśmy nie próbowali tego zmienić, jesteśmy emigrantami, żyjemy w kraju gdzie Święta Wielkanocne nie są specjalnie ważne dla narodu. NIE MAMY WOLNEGO! Jedynie Niedziela Wielkanocna jest dla nas dniem wolnym, ale dniem wolnym od pracy jest nie dlatego że to święta, ale dlatego, że porostu niedziela- jak każda inna, zwykła niedziela, nic wyjątkowego, każdego tygodnia taką przecież mamy.

Tym razem, zamiast udawać, że da się w ciągu jednego niedzielnego dnia nadrobić cały ten czas jaki się w Polsce poświęca na przygotowania i obchodzenie Świąt Wielkanocnych,a potem się smucić, że jednak nie wyszło i "to nie to" postanowiliśmy spędzić je zupełnie inaczej.

Kliknij i czytaj i oglądaj dalej...

niedziela, 10 stycznia 2016

wiosenno-ziomowa wycieczka samochodowa do Lake District

Termin:  marzec 2015
Czas:      2 dni
Miejsce: Cumbria, Lake Districk, Keswick

Tym razem zdecydowaliśmy się na spędzenie mroźnego marcowego weekendu w północnej część Lake District. Nocleg zarezerwowaliśmy w miejscowości Keswick, znajdującej się u brzegu jeziora Derwent Water. Pogoda bardzo nie dopisała, pierwszego dnia wiało, że chciało nas zwiać, na koniec się rozpadało i tak lało następnego dnia. Co nie znaczy, że taka pogoda nie sprzyja podróżowaniu. wręcz przeciwnie skłania nas do rezygnacji ze standardowo przyjętej formy podróżowania i zastąpienia jej czymś innym, szukaniu alternatyw, których przy pięknej pogodzie sprzyjającej przebawniu na świeżym powietrzu pewnie by się nie odkryło.


czwartek, 7 stycznia 2016

Kraina Angielski Jezior - Cumbria - Lake District

Wspomnień ciąg dalszy...
Dawno, dawno temu... gdzieś w Lake District ...

Grange over Sands,
Bowness on Windermere,
Windermere,
Ambleside,
Aira Waterfalls



Dzień I

Zaczynamy od Grange over Sands
Mieścina znajduje się nad morzem, ale po morzu ani śladu, zastaliśmy morze zielonej trawy porastającej brzeg morza, z czymś takim spotkaliśmy się pierwszy raz- znów Anglia nas zaskoczyła. Na deptaku miło i przyjemnie, na mapie odnajdujemy punkt widokowy, na górce, wspinamy się na nią, zastaje nas deszcz... ulewa... oberwanie chmury, na szczycie zamiast pięknej panoramy, była ściana deszczu. Kompletny brak widoczności, schodzą w dół było nam wszystko obojętne, byliśmy przemoknięci do suchej nitki.

Po szybkiej zmianie garderoby ruszamy dalej.

sobota, 5 grudnia 2015

"Perły Jeziora Genewskiego" Dzien IV- Montreux & Chateau de Chillon




Wisieńka na torcie naszej szwajcarskiej podróży. Podczas śniadania i miłej rozmowy o naszych planach na resztę dnia, miłości naszej gospodyni do joggingu i ciekawych miejsc w okolicy, powstał nasz nowy plan dotyczący zwiedzania. Otóż nasza nowa szwajcarsko- kanadyjska znajoma uraczyła nas powieścią, jak to lubi sobie pobiegać promenadą wzdłuż brzegu jeziora, prowadzącą do zamku, który mieliśmy zamiar odwiedzić. Początkowo chcieliśmy dotrzeć tam pociągiem, ale zachęceni jej opowieścią zdecydowaliśmy się przejść się tam z buta. Poranek, piękne okoliczności przyrody, jaskrawe słońce, parę miłośników biegania, cisza, spokój, jedynie liście szeleściły pod nogami:)




czwartek, 3 grudnia 2015

Golden Pass Panoramic - turystyczna trasa kolejowa w Szwajcarii

Trasa Złotej Przełęczy
Szwajcaria
Dzień III
trasa kolejowo - widokowa z Montreux do Zwiesiemman 

Hasło " Golden Pass" kojarzy nam się : Ze świrowaniem, skakaniem jak pchły od okna po lewej do okna po prawej stronie przedziału, bo  z każdej strony otaczał nas piękny widok, którego żal było przegapić.

A tak na poważnie, każdej podróży towarzyszy jakiś większy cel, zazwyczaj jest to lista rzeczy koniecznych do zobaczenia lub odwiedzenia np. muzea, zamki, znane miejsca, typowe widoki i krajobrazy charakterystyczne dla konkretnego odwiedzanego akurat regionu. 

W przypadku wyprawy do Szwajcarii, postawiliśmy na kolej, z której oprócz szwajcarskich markowych zegarków, szwajcarskich czekoladek i szwajcarskich banków słynie Szwajcaria. 

Same podróżowanie pociągiem od stacji do stacji zrobiło się atrakcją samą w sobie, gdyż na co dzień bardzo rzadko zdaża nam się wybierać kolej jako środek transportu. 

Niesamowitym jest gęstość siatki połączeń kolejowych łączących prawie wszystkie zakątki Szwajcarii, nawet te, do których wydawać by się mogło niemożliwym jest dotarcie pociągiem ze względu na teren. Faktycznie tak jest, przekonaliśmy się na własnej skórze, do hotelu na obrzeżach Lozanny- 8 min pociągiem, do naszego hosta w Montreux ze stacji centralnej trzy stacje dalej - kolejką podmiejską. Gdzie byśmy nie chcieli dotrzeć tam zazwyczaj znajdowała się stacja kolejowa. Tak też było w przypadku podróży Golden Pass, przekonaliśmy się jak w ciągu paru minut pociągiem można pokonać kilkudziesięciometrowe różnice w wysokości terenu, podróżować na skraju przepaści i obrzeżu stromego stoku, przedzierać sie tunelem wewnątrz gór, lub wysokim, kamiennym wiaduktem nad głęboką doliną.

Było to jedyne w swoim rodzaju przeżycie, w swoim życiu nigdy czegoś takiego nie doświadczyliśmy.

Nazwa Golden Pass, to nazwa trasy, połączenia kolejowego między Montreux- Lucerna. Na stronach internetowych znaleźliśmy informacji, iż na Golden Pass Panoramic zalecane jest zarezerwowanie miejsc, oczywiście płatnych ok 8 franków od osoby za odcinek Montreux- Zweisimmen. W praktyce wygląda to tak ( ale nie jesteśmy pewni jak to jest w sezonie) : pociągi odchodzą co 30 min, lub 45 min. składy są połączone, jest parę wagoników z panoramicznymi, olbrzymimi szybami, które świetnie obrazuje zdjęcie znajdujące się zaraz pod tekstem, do tego dołączone jest parę zwykłych wagonów, gdzie nie trzeba mieć rezerwacji. Oba rodzaje dodatkowo podzielone są na pierwszą i drugą klasę. Rezerwacja miejsc ma sens jedynie w sezonie, gdy chcemy o danej godzinie wyruszyć w podróż i mieć zapewnione miejsce właśnie w przedziale z panoramicznymi szybami. My jak to podkreślam wybyliśmy poza sezonem, nie rezrewowaliśm miejsc, bo nie było to konieczne ani nie było wymagane, przedział dzieliliśmy z kilkoma emerytami, bez ścisku i stresu. W drodze powrotnej, towarzyszą nam raczej "tutejsi", uczniowie wracający ze szkoły, dorośli wracający z pracy, zupełnie nie zainteresowani widokami za oknem, pomyśleć- rzeczy będące dla nas czymś wyjątkowym i niezwykłym dla innych stanowi codzienność, pięknie żyć z takimi codziennymi widokami.

Strona internetowa : Golden Pass









Na tej trasie można również cofnąć sie w czasie i wybrać pociąg typu Classic Golden Pass nawiązującym stylem do słynnego Orient Expresu. My mieliśmy okazją zobaczyć go jedynie z zewnątrz przez chwilę.
wagon Golden Pass Classic
czas na kawe :) 















Docieramy do stacji Zweisimmen- na niej wysiadamy i udajaemy sie na krótki spacer. Stąd można się przesiąść do następnego pociągu, który jedzie w dalej do Spiez i Interlaken, a docelowo można dotrzeć do Lucerny. 
W Zweisimmen znajduje sie wyciąg narciarski, w sezonie miejscowość ta musi tętnić życiem, a my po za sezonem, poznajemy jej uśpiona, cichą i malowniczą stroną. Przy okazji odkrywamy, że tu język francuski jest wyparty przez niemiecki. 



ulica w Zweisemmen







Udajemy się w drogę powrotną, zatrzymujemy się w parę stacji dalej w Gstaad. Spacerujemy opustaszałym deptakiem w centrum mieściny, urzekają nas tam bogato zdobione fasdy budynków, wprowadzające nas w alpejskie klimaty. Szukamy miejsca gdzie moglibyśmy zjeść obiad, niestety nic  nie znajdujemy, postanawiamy wracać do Montreux i tam coś zjeść zamiast obiadu- kolację :)  



ulica w Gstaad


Stacja kolejowa - gdzieś po drodze




Zachód słońca nad Jezoirem Genewskim z okna pociągu